29

Yemin olun ki o beni, bana zikir geldikten sonra yani ona göre amel etme imkânına kavuştuğum, bütün iyi ve kötü şeyleri belirten Kur’an’dan

saptırdı. Şeytan, yani Peygambere aykırı davranmaya ve Kur'an'ı terketmeye yönelten İblis, kendisine itaat eden

insanı helake sürükleyip terkederek ve ona fayda vermeyerek

yapayalnız ve yardımcısız bırakır.'

Bu âyet, Yüce Allah'a karşı gelmek konusunda biraraya gelen sözkonusu iki dostu kapsamaktadır. Gerçek dostluk ise dindeki dostluktur. Nitekim hadis-i şerifte: ”Kişi dostunun dinindendir. Bu sebeple herbiriniz kiminle dostluk yaptığına baksın." (4) buyrulmuştur. Başka bir hadis-i şerifte göre Hazret-i Peygamber; ”Müminle dostluk kur ve yemeğini de takva ehli kimse yesin" (5) buyurmuştur.

Malik b. Dinar ise şöyle demiştir: ”İyilerle taş taşıman, kötü kimselerle hurma tatlısı yemenden çok daha iyidir."

Bazı Müfessirler, âyetteki kötü arkadaştan maksat şeytan olduğunu, sapan ve saptıran olması nedeniyle şeytan adını aldığını söylemişlerdir. Allah'a yönelmeyen kimse, şeytanın kölesidir. O, tıpkı hayvanlar gibidir ve hatta daha da sapıktır.