Ey Rasûlüm Muhammed!

De ki,: 'Göklerden yağmur indirerek

ve yer den bitki bitirerek

size rızık veren kimdir?' Allahü teâlâ Hazret-i Peygambere müşrikleri ilâhlarının göklerde ve yerde zerre kadar bir şeye sahip olmadık larını ve rızık verenin sadece Allahü teâlâ olduğunu kabullenmeye sevkederek onları susturmasını emretmiştir. Zaten onlar bunu inkâr etmiyorlardı. Nitekim bu durumu dile getiren âyet-i kerimede şöyle buvurulmaktadır: ”De ki,: 'Size gökten ve yerden kim rızık veriyor? Ya da kulaklara ve gözlere kim sahip olabilir?'... Onlar: 'Allah' diyeceklerdir." (Yunus: 31) Fakat onlar gereğini yerine getirme endişesiyle cevap vermede duraklamaları yüzünden Hazret-i Peygamber'e şöyle buyurulmuştur:

De ki,: 'Allah! size rızık veriyor! Çünkü onlara göre de bundan başka cevap yoktur.

O halde doğru yolda veya apaçık sapıklıkta olan ya biziz ya da sizsiniz' Yani Allah'ın birliğini, rızık verenin O olduğunu ve zatına mahsus gücünü kabullenip sadece O'na kulluk eden grupla; kullukta O'na cansız şeyleri ortak koşan gruptan biri, ya doğru yolda ya da apaçık sapıklık içindedir. Biraz önce geçtiği gibi kimin doğru yolda, kimin de sapıklıkta ol duğunu tayin eden bu veciz ifade, insaf prensiplerine uygun olarak cereyan ettiği için durumu açıkça belirtmekten daha vurgulu ve azılı hasmı susturmada etkilidir. Bu söz tıpkı arkadaşını tarif eden adamın şu sözü gibidir: ”Allah hangimizin yalancı olduğunu bilir."