21

Eğer bana inanmazsanız, hiç değilse benden ayrılın.' Aklın gereğine karşı büyükleniyor, beni doğru lamıy orsanız hiç olmazsa benden uzakdurun, benim aleyhimde de, lehimde de olmayın. Bana elle olsun, dille olsun bir eza ve kötülükte bulunmayın. Bu, sizi davet eden kimseden size bir karşılık ve hüküm değildir.

"Ayrılmak" terkedip uzaklaşmaktan kinayedir. Yoksa bundan bedenle ayrılmak kastedilmemiştir.

Mutezilenin son dönem büyüklerinden Kâdî Abdu'l-Cebbar şöyle dedi: ”Kur'an'da 'ayrılma' (îtizal) lâfzının zikredildiği her yerde kasdolunan bâtıldan ayrılmaktır. Böylece 'ayrılmak' ismi bizim için bir medih olmuştur."

Ancak bu iddia, Allah'ın şu sözüyle bozulmaktadır: ”Eğer bana inanmazsanız, hiç değilse benden ayrılın." Çünkü buradaki ayrılmaktan kasıt, inanmaktan uzaklaşmaktır. Yoksa küfür ve bâtıldan uzaklaşmak değil.

Allahü teâlâ bu âyette zıtlardan uzaklaşmanın vacip olduğunu haber vermektedir. Öyleyse kişinin haktan değil, ne tür olursa olsun bâtıldan uzaklaşması gerekir.