7

Ben onları, senin bağışlaman için ne zaman imana

davet ettiysem, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, daveti dinlememek için kulaklarını kapadılar. Âyetteki ”kulağı tıkama" bu mânâdan kinayedir. Dinlememek için, parmaklanın kulak deliklerine soktular şeklinde, hakîkî manasını anlamak da mümkündür.

Elbiselerine hüründüler, Ona bakmayı istemediklerinden dolayı, onu görmemek için vücutlarının tamamını adam akıllı elbiseleriyle örttüler. Küfür ve isyanda

ısrar ettiler, pişmanlık duyup tevbeye yapışmadılar.

Kibirlendikçe kibirlendiler. Bana itaat ve uymakta büyüktendiler. Bu konuda kendilerini bir büyüklük kompleksi kapladı. Çünkü: ”Sana hep düşük seviyeli kimseler tâbi olmakta iken, biz sana hiç iman eder miyiz? dediler?' (Şuarâ: 111)

Ariflerden birisi şöyle demiştir: ”Günahta ısrar eden kişiye günahları, sapıklıkta devamlılık verir. Öyle ki çirkin amellerini güzel görmeye başlar. Onu güzel görünce de kibirlenir. Evliyâullalıa karşı üstünlük taslar. Bundan sonra da onların nasihatlerini kabul etmez."

Setıl (kuddise sirruhû) da şöyle der: ”Günaha ısrar nifak doğurur. Nifak da küfür doğurur."