37

«Âdem Rabbinden kelimeler belleyip aldı. (Onunla yalvardı) O da tevbesini kabul etti. Zira tevbeleri en çok kabul eden, esirgeyen O'dur.»

Allah, Âdem'in gönlüne birkaç kelime ilham etti. Âdem o kelimeleri öğrendi ve onlarla Allah'a yalvardı, günahından tevbe etti. Affını diledi. Allah da onun tevbesini kabul etti, suçunu bağışladı, rahmet ve mağfiretiyle donattı, Allah kullarını esirgeyen, tevbelerini kabul eden, onlara rahmet ve mağfiret edendir. Allahü teâlâ'nın Âdem'e öğrettiği kelimeler hakkında tefsir sahipleri çeşitli görüşler ileri sürmüşlerdir.

Mücahid şöyle demiştir: Allahü teâlâ'nın Âdem'le Havva'ya haber verdiği şu âyettir:

«Âdem'le Havva: 'Ey Rabbimiz, (ahdini bozmakla) kendimize yazık ettik. Eğer bizi bağışlamazsan herhalde zarara uğrayanlardan olacağız' dediler» (A'raf: 23).

Bazı tefsirciler de şöyle demişlerdir: «Âdem (aleyhisselâm), Yâ Rabbi, Muhammed hürmetine benim tevbemi kabul et, suçlarımı bağışla, diye yalvarmıştır. Bunun üzerine Allahü teâlâ: «Yâ Âdem, sen Muhammed'i nereden biliyorsun?» diye sorar. Âdem (aleyhisselâm) şu cevabı verir; «Cennette bütün ağaçların yapraklarında 'La ilahe illallah Muhammedün resûlüllah' yazılı olduğunu gördüm. Anladım ki Muhammed senin katında bütün varlıklardan şereflidir, bundan dolayı tevbemin kabulüne onu şefaatçi tuttum.» Allah da onun tevbesini kabul etti.

İmam-ı Dahhak İbn Abbas'tan rivayet ederek, Allahü teâlâ'nın Âdem'e öğrettiği şu üç kelimedir. Allah bu üç kelime ile Âdem'e ilham kıldı.

«Allah'ım sana hamd ederek, seni her türlü noksanlıktan tenzih ederim. Senden başka ilâh olmadığına ve benim Rabbim sen olduğuna şahitlik ederim. Hatâ işleyerek kendime zulmettiğimi anladım. Tevbemi kabul et. Şüphesiz sen tevbeleri çok kabul edensin» (Tirmizî).

İkinci kelime şudur: «Rabbim beni affet. Çünkü sen affedicilerin ve bağışlayıcıların en hayırlısısın.»

Üçüncü kelime «Rabbim bana merhamet et. Zira sen merhamet edenlerin en hayırlısısın.»

Âdem (aleyhisselâm) bu kelimelerle yalvarıp boyun eğdi, iki yüz yıl ağladıktan sonra Allahü teâlâ onun özrünü kabul etti, ona rahmet ve mağfirette bulundu. Rahman ve Rahim olan Allah kullarını esirger.

37 ﴿