61

«Hani siz, Ey Musa bir çeşit yemeğe elbette sabredemeyiz. Bizim için Rabbine dua et de yerin bitirdiği şeylerden, sebze, acur, sarımsak, mercimek ve soğan çıkarsın demiştiniz.»

İsrailoğulları kudret helvasıyla bıldırcın eti yemekten usandıklarını Musa (aleyhisselâm)'a bildirerek «Biz daima bir cins yiyecekten yiyemeyiz. Rabbine dua et, bize yerden biten yiyeceklerden versin» demişlerdi. Bunlar bakla, sarımsak, mercimek, buğday, salatalık gibi şeylerdi.

Musa (aleyhisselâm) bu sözleri duyunca kızdı, üzüldü ve onlara: «Siz hayırlı olan bir şeyi değersiz bir şeyle mi değiştirmek istiyorsunuz?» demişti.

«(Müsa kavmine şöyle diyor); O hayırlı olanı şu daha agağı olanla mı değiştirmek istiyorsunuz? Öyle ise bir kasabaya inin. Sizin için istediğiniz orada vardır, demişti.»

Yani Musa (aleyhisselâm) kavmine dedi ki: -Ey kavmim, siz şerefli bir yiyecekle soğan, sarımsak, salatalık, mercimek gibi değersiz taamları mı değiştirmek istiyorsunuz? Öyleyse bu şehirden başka bir şehre gidin. Orada istedikleriniz vardır. Onları siz orada hazırlarsınız. Allah'ın hazır nimetlerini yerken kendinizi zillete ve meşakkate düşürdünüz. Siz şerefi bıraktınız, zilleti tercih ettiniz.

Nitekim Yüce Allah âyet-i kerimenin devamında onların zillete düşüp gadaba uğradıklarını haber veriyor:

«Onlar şerefi bırakıp zilleti tercih ettikleri için, onların üzerine horluk ve yokluk vuruldu. Allah'tan bir gazaba uğradılar. Bu, onların Allah'ın âyetlerim inkâr ettiklerinden, peygamberini haksız yere öldürdüklerinden isyan edip aşırt gittiklerindendir.»

Yani İsrailoğullarının üzerine zillet ve fakirlik çöktü. Kimi ekinle, kimi tarla bağ ve bahçeyle uğraşmaya başladı. Zahmetli işlere daldılar. Yahudilerin hepsi fakirlik içinde kaldılar. Görenler onların son derece perişan olduklarını anlarlardı. Bu nankörlüklerinden dolayı Yahudilere Allah'ın gadabı ve laneti geldi. Onlar Allah'ın lanetine ve gadabma uğradılar. Çünkü onlar Allah'ın âyetlerini inkâr ettiler. Hazret-i İsa'yı, Zekeriyya'yı, Yahya'yı ve Hazret-i Muhammed'i yalanladılar. Onlar kendilerine gönderilen birçok peygamberi katlettiler. Allah'ın emirlerine âsi oldular. Âyetlerini terk edip kâfir oldular. Peygamberleri öldürmekle masiyette haddi aştılar. Allahü teâlâ da onları rezil, perişan ve gadaba uğrayanlardan kıldı. Bunlar hep azgınlıklarının cezasıdır.

Bu âyette ayrıca şu hususa da işaret edilmektedir: Elindeki nimetle yetinmeyip fazlasını isteyenlerin dünyadaki zahmetleri artar. O malı cem ederken tâat ve ibadeti terkedeceği için âhiretteki hesabı ve azabı çoğalır.