76

«(Yahudi münafıklar) iman edenlere kavuştukları zaman inandık derler. Birbirlerine (döndükleri) zaman ise (aralarındaki ileri gelenler, münafıklık eden arkadaşlarına): Allah'ın size açtığı şeyi (Tevrat'ta öğrendiklerinizi) mü’minler onunla Rabbiniz katında (aleyhinizde) kuvvetli delil getirsinler diye mi onlara söylüyorsunuz? Buna aklınız ermiyor mu? derler.»

Münafık Yahudiler, mü’minlere uğradıkları ve onlarla oturdukları zaman şöyle derlerdi: Biz Muhammed'e îman eder, O'nu tasdik ederiz. Çünkü kitabımızda O'nun özelliklerini okuduk ve işittik. O'nun peygamberliği haktır.

Müslümanların yanından ayrıhp reislerinin ve büyüklerinin yanına geldikleri zaman reisleri onlara, «Siz Muhammed'in ashabına, kitabımızda Muhammed'in vasıfları belirtilmiş ve O'nunla işaret olunmuştur» dediniz. Onlar, sizden işittikleri sözlerle yarın Rabbinizin katında sizinle mücadele ve düşmanlık yaparak derler ki: «Siz Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın peygamber olduğunu bildiğiniz halde, onu inkâr ettiniz, inanmadınız, sizin aklınız yok mu? Siz nasıl insansınız?» demişler. Münafıklar, Allahü teâlâ'nın onların gizli ve aşikâr hallerini bilmeyeceğini sandılar. Yüce Allah onların gizli ve aşikâr hallerini elbette bilir.