234

«içinizden ölenlerin bıraktıkları zevceler kendi kendilerine dört ay on gün beklerler. İşte bu müddeti bitirdikleri zaman artık onların kendileri hakkında meşru' vech ile yaptıkları şeyden dolayı size günah yoktur. Allah ne işlerseniz hakkıyle haberdardır.»

içinizden ölenlerin hanımları dört ay on gün kimse ile evlenmeden iddetlerini beklesinler. Eğer bir zaruret yoksa, iddetleri bitene kadar kocalarının evinden çıkmasınlar. Şayet iddetlerinin bitiminde gidecek olurlarsa kocalarının yapmış olduğu zinetleri bıraksınlar. Onlar kendilerine denk biriyle evlenecek olurlarsa velileri üzerine bir vebal yoktur. Yeter ki dört ay on gün tamamlanmış olsun. Allahü teâlâ, onların ne yaptıklarını ve onların evlenmesine mâni olanları bilir. Ona göre mükâfatlarını ve mücazatlarmı verir.

Bu âyet-i celilenin hükmü umûmîdir. Kocası ölen kadınlar ister büyük, ister küçük olsun bekleme müddetini bitirmeden evlenemezler. Kadının dört ay on gün zarfında çocuğu olup olmadığı anlaşılır. Çocuğu varsa onu dünyaya getirene kadar evlenmesi caiz değildir.