|
31 «De ki: Allah'ı seviyorsanız bana uyun, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok yarlığayıcı ve çok merhamet edicidir.» Bu âyet-i celile, Cenâb-ı Hakk'a itaat ve muhabbetin, O'nun rahmet ve mağfiretine nailiyetin ancak O'nun muhterem Peygamberine tâbi ve onu sevmekle olacağını bildirmektedir. Bu âyetin nüzul sebebi şudur: Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), kâfirlerin ileri gelenlerinden Kâ'b ibn Eşrefi ve arkadaşlarını islâm'a davet etmişti. Onlar, Peygamberimizin bu davetini hafife alarak şöyle demişlerdi-. «Bizim Allah katındaki sevgimiz, bir çocuğun babası katındaki sevgisi gibidir. Biz, O'nun en sevgili kullarıyız.» Yüce Allah onların bu iddialarını reddederek, sevgili habibine şöyle buyurmuştur: » De ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun. Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Yüce Allah çok yarlığayıcı ve çok merhamet edicidir.» Allahü teâlâ'yı sevmek ancak Hazret-i Peygamberi sevmekle mümkündür. Onu sevmeyenler asla Allah'ı sevmiş olamazlar. Zira, Hazret-i Peygamber'in tebliğ ettiği din, Allahü teâlâ'nın dinidir. Peygamberimiz «eğer bana tâbi olur ve Allah'ın emirlerini yerine getirirseniz, gerçekten Allah'ı sevmiş olursunuz, buyurmuştur. Bu şekilde Peygambere tâbi olup, Allah'a itaat edenlerin günahlarını bağışlar. Çünkü Yüce Allah gafur ve rahimdir. Tevbe eden kullarını esirger ve bağışlar (Tirmizî). Allah'a muhabbet, O'nun ve Resulünün emirlerine itaat ve hükmüne rıza göstermekle olur. O'nun emirlerine itaat etmeyenler, hükmüne rıza göstermeyenler asla Allah'ı ve Resulünü sevmiş olamazlar. Allah'ın kullarına muhabbeti ise, kullarının günahlarını bağışlaması ve onlara rahmetiyle ihsan etmesidir, Allah'ın rahmetine mazhar olanlar O'nun sevgili kullarıdır. Yahudiler bu âyetin inzal olduğunu duyunca, kendilerinde bir üstünlük görerek şöyle demişlerdir: Hıristiyanların İsa'yı dost edindiği gibi, Muhammed de bizim, kendisini dost tutup, izzet ve ikram etmemizi istiyor.» Yahudiler kendilerine göre hayaller kurmuşlardı. Halbuki Hazret-i Muhammed'in onların dostluğuna asla ihtiyacı yoktur. Zira, o, Allah dostudur. Onun dostu da Allah'a îman edenlerdir. |
﴾ 31 ﴿