190

«Göklerin ve yerin yaradılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelmesinde akıl sahipleri için şüphesiz deliller vardır.»

Bu âyet-i celilenin nüzul sebebi şudur: Mekkelilerden bir grup Peygamberimize gelerek: «Yâ Muhammed, bize haber verdiğin ve bizi davet ettiğin, şeyin gerçek olduğunu isbat eden bir âyet getir. Çünkü sen, bizi Allah'a ibadete davet ediyorsun, O'nun misli ve şeriki olmadığını söylüyorsun. O'nun bir olduğuna dair bize delil getir» demişlerdi.

Bunun üzerine Allahü teâlâ bu âyeti inzal ederek şöyle buyurmuştur: «Göklerin direksiz yaratılışı, ay, güneş, yıldız ve gezegenlerin yerleştirilip, hepsinin kendi mihverinde hareket etmesi, güneşin enerjisinin tükenmemesi, yıldızların semayı kandiller gibi süslemesi ve yeryüzündeki dağların, denizlerin, nebatatın ve çeşit çeşit mahlûkatın oluşu, gece ile gündüzün birbirini takip etmesi, birinin uzayıp birinin kısalması akıl sahipleri için şüphesiz Allah'ın birliğine delâlet etmektedir. Elbette bunlar, Allah'ın vahdaniyetini, birliğini isbat eder. Yaratıldığı andan bugüne kadar hiçbir arızaya uğramadan devam eden kâinatın bu nizamı hiç şüphesiz Allah'ın varlığının en büyük delilidir.

Eğer Allah'tan başka ilâh olsaydı bu nizamın dengesi bozulurdu. Bütün bunların bir sistem dahilinde hareket etmesi Yaratıcının bir olduğuna delâlet eder. Aklı olanlar için bunlar yeter.