«Müşriklerin, Allah'ın mescidlerini ziyaret ve mamur etmeğe hakları yoktur. Onlar kendi küfürlerine kendileri şahiddirler. Onların bütün yaptıkları beyhudedir ve onlar ateşte ebedi kalıcıdırlar.»

Ey iman edenler, müşrikler Allah'ın mescidlerini ziyaret ve imar edenuteler, buna hakları yoktur. Çünkü onlar Allah'a şirk koşup, âyetlerini ve peygamberlerini yalanlıyorlardı. Böylece de kendi küfürlerine kendileri şahid oluyorlardı. Allah'a şirk koşanların yapmış oldukları bütün ameller, beyhudedir ve onlar cehennemde ebedî kalıcıdırlar. Bu, onların inkâr ve küfürlerinin cezasıdır.

Bir kısım tefsircilere göre bu' âyet-i celîle, Peygamberimizin amcası Abbas hakkında nazil olmuştur. Yukarda da izah edildiği gibi Abbas Bedir savaşında esir düşmüş, Müslümanlar da müşrik olduğu ve akrabasıyla münasebeti kestiği için ayıplamışlardır. Halta Hazret-i Ali daha ağır sözler söylemişti. Abbas «Siz hep bizim kötülüklerimizi söylüyorsunuz, iyiliklerimizden hiç bahsetmiyorsunuz?» der. Hazret-i Ali «Sizin iyilikleriniz var mı ki, onlardan bahsedelim» der. Abbas «Biz Mescid-i Haram'ı imar eder, onu perdeleriz. Hac ederiz ve gelen hacılara su veririz, esirleri serbest bırakırız, bize sığınanlara dokunmayız, fakirleri, yoksulları yediririz' cevabını verir. Bunun üzerine Allahü teâlâ yukardaki âyeti inzal eder, şöyle buyurur: «Müşriklerin, Allah'ın mescidlerini ziyaret ve mamur etmeye hakları yoktur. Onlar kendi küfürlerine kendileri şahiddirler. Onların bütün yaptıkları beyhudedir ve onlar ateşte ebedi kalıcıdırlar.» îmanı olmayanların yapmış oldukları bütün ameller boşadır. Allah katında ameller, ancak iman ile değer kazanır.