KEHF SURESİ

Bu sûre-i celile Kur'ân-ı Kerîm'in 18. sûresi olup Mekke'de nazil olmuştur. Bir rivayete göre (28) âyet Medine'de nazil olmuştur. Tamamı 110 âyettir. Bu sûre, bir kudret hârikası olan Eshab-ı Kehfin durumundan bahsettiği için, Kehf adını almıştır. Sûrenin ihtiva ettiği başlıca hususlar şunlardır:

1- Hamdın, tesbihin, tevhidin yalnız Allahü teâlâ'ya mahsus olduğu,

2- Haşır ve neşre bir numune teşkil eden Ashab-ı Kehf hâdisesi,

3- Allah Resulünün kudsi vazifeleri,

4- Dünya malına kapılıp da âhireti unutan ile, Allah'a sığınıp yalnız O'ndan yardım isteyenlerin mukayesesi,

5- Şeytanın ve iman etmeyenlerin Allah'ın emirlerinden nasıl kaçtıkları,

6- Bu sûrede insanlara ibret verecek kıssaların bulunması,

7- Hazret-i Musa (aleyhisselâm)'nın, Hızır (aleyhisselâm) ile yaptığı yolculuk ve aralarında geçen olaylar,

8- Zü'lkarneyn'in doğuya ve batıya seyahati,

9- Ye'cüc ve Me'cüc'ün çıkması.

1

«Hamd o Allah’a mahsustur ki, kulu Muhammed’e (aleyhisselâma) Kur’ân’ı indirdi, onun mâna ve lâfzında bir çarpıklık yapmadı.»