33

«Doğduğum gün de, öleceğim gün de, diri olarak kaldırılacağım gün de selâm benim üzerimedir.»

Hazret-i Meryem, İsa'nın doğumundan kırk gün sonra kavminin yanına gelince, kavmi kendisini çok ayıplar. Meryem ise, kavmine bir şey söylemez, beşikteki çocuğu gösterir. O zaman Hazret-i İsa kırk günlüktür, sağ elinin şehadet parmağı ile işaret ederek kavmine şöyle der: «Şüphesiz ben Allah'ın kuluyum. Rabbim bana kitap verdi ve beni peygamber olarak seçti. Nerede olursam olayım, beni mübarek kıldı. Yaşadığım müddetçe bana namaz kılmamı ve zekât vermemi emretti.» İsa (aleyhisselâm), kendisine ma'budluk isnad edilmemesi' için önce Allah'ın kulu olduğunu ve peygamberlik vazifesiyle görevlendirildiğini söylemiştir. Tefsircilerin çoğunluğu İsa (aleyhisselâm)'ya ana rahminde Tevrat ilham edildiği, sabi iken de İncil verildiği görüşünde birleşmektedirler. Kendisine Allah' tarafından kitap verildiğini ve peygamber olarak gönderildiğini kavmine haber verdikten sonra şöyle der: «Nerede olursam olayım; Allah, kullarını imana davet etmem için beni mübarek kıldı. Bana uyanların akıbeti hayırlı ve mübarek olur. Beni anama hürmetkar kıldı. Beni bir zorba ve bir bedbaht yapmadı. Doğduğum gün de, öleceğim gün de, diri olarak kalkacağım gün de selâm benim üzerime olsun.» Kavmi, Hazret-i İsa'nın kendileriyle böyle konuşmasına şaşa kalırlar.