ANKEBÛT SÛRESİ

Bu sûre-i celîle Kur'ân-ı Azimüşşân'ın 29. süresi olup Mekke'de nazil olmuştur, 69 âyetten ibarettir. Sûrenin ihtiva ettiği başlıca konular şunlardır: Putlara ve diğer şeylere tapanların görecekleri azab, dünya varlığım elde etmek için kurdukları tuzaklar ve hilelsr. Putlara ve diğer şeylere tapanların bu uğurdaki gayretleri, hiçbir ehemmiyet arzetmeyen örümcek ağına benzetildiği, bundan dolayı da bu sûreye örümcek anlamına gelen «Ankebût» dendiği. Bir kısım mü’minlerm Allah yolunda bazı sıkıntılara uğrayacakları ve bu sıkıntıların kendileri için bir rahmet ve kurtuluş vesilesi olacağı, dine muhalif hususlarda anaya babaya bile itaat edilmeyeceği bildirilmiştir. Nûh (aleyhisselâm)'un, Hazret-i İbrahim (aleyhisselâm)'in, Lût (aleyhisselâm)'un, Şuayb (aleyhisselâm)'in ve bazı peygamberlerin kıssalarının özet olarak sûrede geçmesi, bunların Allah yolundaki fedakârlıkları ve muvaffakiyetleri, mü"minlerin zafere ulaşıp kâfirlerin ise sonunda helak olacakları ve Allah yolunda cihad edenlerin emeklerinin asla boşa çıkmayacağı gibi hususlar bildirilmiştir.

1

«Elif, Lâm, Mîm.»