LOKMAN SÛRESİ

Bu sûre-i celile Kur'ân-ı Kerîm'in 31. süresidir. Mekke'de nazil olmuştur, 34 âyettir. Yalnız 27, 28, 29. âyetlerin Medine'de nazil olduğu rivayeti de vardır. Bu sûre, Lokman (aleyhisselâm)’ın kıssalarından ve hikmetli nasihatlarından bahsettiği için «Lokman sûresi» adını almıştır. Bu mübarek sûrenin beyanatı da çok ulvîdir. İmandan yoksun olanların ne gibi bir azaba müstehak olacakları, iman edenlerin ise Allah katında ne gibi bir mükâfata nail olacakları bidirilmektedir. Hâlik-ı Mutlak’ın bedii, lâtif ve faydalı olarak yaratmış olduğu kâinata beşeriyetin ibret nazariyle bakmalarını celb ediyor. Lokman Hekim'in Allah tarafından ilim ve hikmete nail olduğu, kendisine verilen bu nimetlere şükür ile mükellef olduğu ve oğluna çok hikmetli bir nasihatta bulunduğu, kendilerinden sonra gelenlere bir numune olmak üzere gösteriliyor. Yüce Halik göklerdeki ve yerdeki kudret eserlerini bildiriyor Me geleceğe ait gaybın mahiyetini Allah'tan başka kimsenin bilemeyeceği haber veriliyor. Böylece insanları düşünceye davet ederek iman edenlerin Allah katında görecekleri mükâfatı, iman etmeyenlerin de ne elim bir azaba uğrayacakları bildiriliyor.

1

«Elif, Lâm, Mim.»