29

«Yok eğer Allah'ı, Resulünü ve âhiret evini istiyorsanız şüphe yok ki, Allah içinizden iyilik edenlere pek büyük bir mükâfat hazırlamıştır.»

Bu âyet-i celilenin nüzul sebebi şudur: Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)'in hanımlarından bazıları nafakalarının artırılmasını, zinetli elbiseler ve diğer zinet eşyaları verilmesini istemişlerdir. Bu hususta Allah Resulünü üzmüşlerdir, Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) de bir ay onlarla görüşmemeye yemin etmiştir. Hattâ eskisi gibi sahabenin yanına da çıkmaz olmuştur. Aralarında Peygamberlerini göremeyen sahâbe «Peygamber'e ne oldu, eskisi gibi bizim aramıza çıkıp oturmuyor, bizimle konuşmuyor, herhalde hanımlarını boşadı da onun için aramıza çıkıp, bizimle oturmuyor» derler.

Sahabenin kendi aralarında böyle konuştuğuna şahit olan Hazret-i Ömer «ben size bu işin neticesini bildiririm» diyerek arkadaşlarından ayrılıp Resûlüllah'ın evine gider. Ona “ey Allah'ın Resulü, sen hanımlarını boşadm mı?» diye sorar. Allah Resulü başamadığmı söyler. Hazret-i Ömer «bunu mesciddekilere haber vereyim mi?» der. Peygamberimiz de «evet, dilersen haber ver» buyurur. Hazret-i Ömer mescide gelip yüksek sesle «Peygamber, hanımlarını başamamıştır' diye bağırır. Bunun üzerine bu âyet-i celîle nazil olur. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) bu âyet nazil olduktan sonra, ilk önce Âişe validemize gelir «Ey Âişe, sana bir kelime söylememi ister misin? Fakat bu kelimenin cevabını ana-baban ile görüşmeden acele olarak vermeyeceksin» buyurur. Bunun üzerine Hazret-i Âişe validemiz «ey Allah'ın Resulü, o nedir?« diye sorar. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) de bu âyetleri okur. Bu âyetleri dinleyen Hazret-i Âişe validemiz «ey Allah'ın Resûlü, ben bunu mu ana-babama danışacağım? Vallahi ben Allah'ı, Resulünü ve âhiret yurdunu isterim. Senden dileğim, benim tercihimi diğer hanımlarına haber verme, bakalım onlar neyi tercih edecekler- der. Bunun üzerine Peygamberimiz «onlardan hiçbiri bana böyle bir şey sormadı, fakat ben umarım ki, Allah Aişe'ye Resulünü, cenneti ve âhiret yurdunu dünya nimetlerine karşı tercih ettirdi» buyurur. Sonra diğer hanımlarını toplar, bu âyeti onlara okur ve onları bu hususta muhayyer bırakır. Ve «Aişe, Allah'ı, Peygamber'i, âhiret yurdunu dünya nimetlerine karşı tercih etti. Sizin tercihiniz nedir?» der. Onlar da. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)'e şu cevabı verirler: «Biz de, Allah'ı, Resulünü ve âhiret yurdunu tercih ederiz.»

Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)'in zevcelerinin sayısı on bir olup, şunlardır: 1- Haticetü'l-Kübrâ binti Hüveylid. 2- Sevda binti Zer'a. 3- Âişe-i Sıddika. 4- Hazret-i Hafsa. 5- Zeyneb binti Hüzeymetü'l-Hilâliye. 6- Ümmi Seleme binti Ebi Ümeyye. 7- Zeyneb binti Cahş. 8- Cüveyriye. 9- Ümmi Habibe. 10- Safiye. 11- Meymune binti Haris.