4

"Sana hücrelerin ötesinden seslenenlerin çoğunun akılları ermez."

Bu âyeti celilenin nüzul sebebi şudur: Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) Üsame ibn Zeydin başkanlığında bir seriyyeyi Beni Aşr kabilesine gönderir. Onlar Benî Aşr kabilesiyle savaşırlar, ileri gelenlerinden çoğunu öldürürler, mallarını ganimet olarak alırlar ve küçük çocuklarını da esir ederler, alıp Medine'ye getirirler. O kabileden bir topluluk çocuklarını esaretten kurtarmak için peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)'e gelir. Onların geldiği sırada Allah Resulü de hanımlarından birinin odasında istirahat etmekteydi. Onlar peygamberin dışarı çıkmasını beklemeden her odanın arkasından yüksek sesle ve kaba bir şekilde "Ey Muhammed" diye çağırırlar. Onların bu çağırıp bağırması üzerine Allah Resulü evinden çıkar, isteklerini öğrenince içlerinden kendilerinin de güvendiği birisini hakem tayin eder ve onun vereceği karara razı olacağını bildirir. O da "Ben esirlerin yarısını karşılıksız bırakmanızı, yarısını da bedelini almanızı teklif ediyorum" der. Allah Resulü de onun teklifini kabul eder. Bunun üzerine bu âyet nazil olarak şöyle buyurulur: "Sana hücrelerin ötesinden seslenenlerin çoğunun akılları ermez."