10

"Fısıltı sırf şeytandandır. İman edenleri tasaya düşürmek içindir bu. Halbuki bu Allah'ın izni olmaksızın onlara hiçbir şeyle zarar verici değildir. O halde mü’minler ancak Allah'a güvenip dayansın (lar)"

Münafıklar ne zaman mü’minleri görseler hemen birbirleriyle fısıldaşırlardı. Bu, mü’minleri çok üzerdi. Bundan incinirlerdi. Bu âyet-i kerîme bunun üzerine indirildi. Bunun şeytanın tuzaklarından bir hile olduğunu belirtti. Halbuki onlar mü’minlere, Allah takdir etmedikçe ve izin vermedikçe zarar eriştiremezler. Meğer ki mekrûllah ola. Allah'ın gizli bir tuzağı varsa o, çok yönlü o kulu sara. Bu da önlenemez... Fakat her halükârda mü’minler işlerini Allah'a havale etsinler. Bu, her işlerine yeter. Onun takdîri olmadıkça kimse kimseye zarar veremez. Bu, unutulmasın.