KALEM SÛRESİ

Keremli Mekke'de inmiştir. Elli iki âyettir.

1

"Hakka ile kaleme ve yazmakta oldukları şeylere yemin olsun ki,"

İbn Abbas (radıyallahü anh) der ki: "Nûn, o bahkür ki, Hak teâlâ yerleri onun üzerine döşedi. O balık hareket etti, yerler silkindi. Yüce Allah dağları yarattı. Bu yerleri onlarla perçinledi, oturttu. Doğrusu bu dağlar, yerlere karşı övünürler. Bu övünme Kıyamete dek sürer." Hasan-ı Basrî ve Katâde (radıyallahü anh) "Nûn, hokkanın divitidir. Kalem diye zikredilmiştir." "Nûn" Allahü teâlâ'nın "Nûr" adının ilk harfidir, diyen de olmuştur. "Rahman" adının son harfidir, diyenler de olmuştur. Kâlem'e gelince: Yüce Allah ilk defa onu yarattı ve dedi ki: "Ey Kalem! Yaz. Kalem: "Ne yazayım?" deyince Allah! "Takdîr olunan şeyleri yaz. Onlar ileride vücût bulacaktır. Hem de Kıyamete kadar olacak şeyler..." (Kıyamete kadar olacak takdirlerimi yaz, dedi).

Allahü teâlâ kaleme tazim için balığa yemin etti. Zîra onun yaratılmasında ve doğru olmasında ulu hikmetleri vardır. Bunda çok faydalar vardır. Anlatılamaz. Kasem (yemin) burada "Nûn vel-kalem" (yaratan Allah hakkı için) demek. Ayrıca "Hafaze meleklerinin insanoğlunun amellerinden yazdıkları hakkîçûn" demek. Onlar önce Levh-i mahfuza olacakları şifrelemişlerdir. Vakti gelince insanoğlu yaratıldığı istikâmette amel eder. Ona öyle kolay gelir... Bütün bu, esrar "Melekût âleminde"dir...