10

"sen kendisini bırakıp da oyalanırsın."

Yolda düşerim de yüzüm üzerine diye korkan Ümmü Mektûm sana koşarcasına geliyor... Veya hayırlara bu psikoloji ile yaklaşan zâtı bırakıyorsun da, ondan tegâfül ediyorsun (esgeçiyorsun) görmezlikten geliyorsun, o kufrüne-şirkine inatçı ekâbirle oyalanıyorsun.

Bir daha böyle yapma yâ Habîbim!.

Bu âyet-i kerime indikten sonra Rasûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) Ümm-ü Mektûmu (radıyallahü anh) her görüşte iltifat eder ve: "Merhaba ey kendisinden dolayı Rabbimin beni îkaz ettiği Ümm-ü Mektûm!" derdi.