İNŞİRAH SÛRESİ

Keremli Mekke döneminde inmiştir. Sekiz âyettir.

1

"(Habîbim) göğsünü senin için genişletmedik mi?"

Yüce Allah Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e olan nimetlerini birbir sayınca Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)'i şu düşünceler aldı: "Rabbime bir şey sordum. Keşki sormasaydım. Yarabbi! İbrahim (aleyhisselâm)'i kendine dost tuttun. Musa (aleyhisselâm) ise seninle konuşan biri oldu. Bana neyi ihsan ettin? deyince Bu âyeti kerîmeler gönderilmiştir. Senin kalbini îmanla, hikmetle, ilimle doldurmadık mı? Resûlüllah "sütannesi Halîme"nin yanında iken kızkardeşi Şeymâ ile obanın dışında oynarlarken önceleri pek görülmemiş garip kılıklı biri gibi olan Cebrail (aleyhisselâm) onu alıp götürüyor. Kalbini bıçaksız, dikişsiz yarıyor. Ondaki "uyuşuk bir kaç kanı" temizliyor. Kalbi zenızem suyu ile yıkıyor. Yerine koyuyor. Böylece onun kalbi vahye, ilme, hikmete tam hazır hâle geliyor. Kimi rivayetlerde bu "sadrın yarılması" üç kez oluyor. Birincisi çocukken. İkincisi yirmi yaşlarında. Üçüncüsü Miraçta. Ama meşhur olan (Halime) nin himâyesindeyken olan vak'adır. Biz senin kalbini yumuşak kılmadık mı? İnsanları sevmen için onu temiz kılmadık mı? Şeytanların, cinlerin vesveselerinden senin kalbini arıtmadık mı? İstifham-ı inkârı"dir. Anlamı: Elbette yardık, temizledik, demek.