38

Bunlar, mallarını, insanlara gösteriş yapmak için harcarlar. Allah’a ve âhiret gününe iman etmezler. Şeytan kimin arkadaşı olursa o ne kötü arkadaştır.

Bu gibi kibirli ve övünen insanlar, mallarını Allah rızası için değil, insanlara gösteriş için harcarlar. Allah'ın birliğine ve öldükten sonra tekrar dirilip he sap verecekleri âhiret gününe iman etmezler.

Taberi diyor ki: "Mücahid bu âyeti kerime’nin Yahudilere ait sıfatları beyan ettiğini söylemiştir. Ancak bu âyette zikredilen sıfatların Yahudilerden daha çok, Resûlüllah'ın ve mü’minlerin korkusuyla Müslüman olduklarını söyle yen fakat aslında müşrikliklerinde devam eden münafıkların sıfatı olmaya daha uygundur. Zira Yahudiler, Allah’a ve âhiret gününe iman ediyorlardı. Onlar, Hazret-i Muhammedin Peygamberliğini yalanlayarak inkâra düşmüşlerdi. Halbuki bu âyette zikredilenlerin, Allah’a ve âhiret gününe iman etmedikleri beyan edilmek tedir. Diğer yandan bundan önceki âyette sıfatları zikredilen kimselerle bu âyette sıfatları zikredilen kişilerin arası harfi ile ayrılmıştır. Bu da her iki âyetteki sıfatların farklı kimselere ait olduklarını gösterir. Çünkü aynı kimsele rin sıfatları zikredilirken harfi ile aralarının ayrılmaması Arapçada fasih şi veye uygundur.

Evet, bundan önceki âyette, cimrilik kınandığı gibi burada da mallarını gösteriş için harcayanlar kınanmaktadır. Bu hususta Resûlüllah efendimiz şöyle buyurmaktadır:

"Kıyamet gününde insanların içinde ilk hesaba çekilecekler şu üç kişidir. Bunlardan biri de, kendisine zenginlik bahşettiği ve her türlü maldan kendisine verdiği kişidir. Bu kişi getirilecek. Allah ona verdiği nimetleri sayacak o da bunları hatırlayıp bilecektir. Bunun üzerine Allahü teâlâ "Bu nimetler için ne yaptın?" diye soracak. Kişi, "Nimetlerini, harcanmasını istediğin hiçbir yol bı rakmayıp senin için nimetlerini o yollarda harcadım." diyecek. Allahü teâlâ ise "Yayan söylüyorsun. Sen bu harcamaları, "Bu adam cömert biridir." desinler di ye yaptın. Nitekim sana öyle denmiştir." buyuracaktır. Sonra bu adam için emir verilir. Adam yüzüstü sürüklenerek cehennem ateşine atılır. Müslim, K. el-îmarc, bab: 152, Hadis No: 1905 /Tirmizi, K. ez-Zühd, bab: 48, Hadis No: 2382 Nesâî, K. el-Cihad, bab: 22