115

Kendisine doğru yol belli olduktan sonra kim Peygamberle ayrı lığa düşer ve mü’minlerin yolunun dışında bir yol takib ederse onu gittiği yolda bırakırız ve cehenneme atarız. O cehennem ne kötü bir yerdir.

Kim Muhammed'in, Allah'ın Peygamberi olduğunu ve getirdiklerinin de Allah katından olduğunu, insanları doğru yola ilettiğini anladıktan sonra Allah'ın Peygamberi Muhammed'e karşı çıkar, ona düşman kesilip ondan ayrılırsa ve Muhammed'i tasdik edenlerin yolunun dışında bir yol tutacak olursa biz onu, tuttuğu yolda bırakır onu, yardım dilediği putlarına terkederiz. Onlar da ona hiç bir fayda sağlayamazlar ve Allah'ın azabını ondan uzaklaştıramazlar. Biz de onu cehenneme sokarız. O cehennem ne kötü bir yerdir.

Daha önce de açıklandığı gibi bu âyet-i kerime, Tu'me b. Übeyrik gibi, ihanet eden, ihanetinden sonra tevbe etmeyen, aksine mü’minleri bırakıp putlara tapan müşriklere sığman ve dinden dönerek Resûlüllah ile ayrılığa düşen kimseler hakkında nazil olmuştur. Bu âyet-i kerime, serî delillerden sayılan İCMA'ın, dinî hükümlere delil olduğunu göster mekledir. Zira âyette "...Kim, mü’minlerin yolunun dışında bir yol takib ederse onu, gittiği yolda bırakırız ve cehenneme atanz." buyurulmaktadır. Sahih hadislerde de beyan edildiği gibi İslam ümmetinin sapıklık üzerinde ittifak etmeleri mümkün değildir. Bu itibarla ümmetin üzerinde ittifak ettiği husus, mü’minlerin tuttuğu yoldur. Bu yola uymak mecburiyeti vardır. Bundan ayrılanların akıbeti, Âyet-i kerime’nin ifade ettiği gibi cehenneme konulmaktır.