36

Allah ve Resulü, herhangi bir hususta hüküm verdiği zaman mü’min bir erkeğin ve mü’min bir kadının işlerinde başka yolu seçme hakları yoktur. Kim, A İlaha ve Resulüne isyan ederse, şüphesiz ki o, açıkça sapılmıştır.

Abdullah b. Abbas, Mücahid, Katade, İkrime bu âyetin, Zeyneb Bint-i Cahş hakkında nazil olduğunu söylemişlerdir.

Abdullah b. Abas diyor ki: "Resûlüllah, Zeyneb Bint-i Cahş'ı, azadlı kölesi Zeyd b. Hârise'ye istemeye gitti. Zeyneb'i Zeyd'e isteyince o Resûlüllah’a: "Ben, Zeyd'le evlenmem." dedi. Resûlüllah "Evlen." dedi Zeyneb "Ey Allah'ın Resulü, bana, kabul edip etmeme hakkiverilmiş midir?" dedi. İşte o ikisi böyle konuşurken bu âyet-i kerime nazil oldu ve bunun üzerine Zeyneb: "Ey Allah'ın Resulü, sen beni onunla evlendirmeye razı mısın?" dedi. Resûlüllah da "Evet." dedi. Bunun üzerine Zeyneb, "O halde ben, Allah'ın Resulüne karşı gelmem, ben onunla (Zeydle) evlenmeyi kabul ettim." dedi.

Abdurrahman b. Zeyd b. Eşlem ise bu âyet-i kerime’nin, Ukbe b. Ebi Muayt'ın kızı Ümmü gülsüm hakkında nazil olduğunu söylemiş ve hadiseyi şöyle özetlemiştir. "Ümmü Gülsüm, Hudeybiye musalahasından sonra hicret eden ilk kadın olmuştur. Bu kadın kendisini Resûlüllah’a hibe etmiş Resûlüllah da onu Zeyd b. Harise ile evlendirmiştir. Bunun üzerine hem kadın hem de kardeşi Resûlüllah’a kızmışlar ve şöyle demişlerdir: "Biz Resûlüllahı istedik o ise bizi kölesiyle evlendirdi." İşte bunun üzerine bu âyet nazil oldu.