15

Ey Rasûlüm, işte bunun için sen onları hakka davet et. Emrolunduğun gibi dosdoğru ol. Müşriklerin heva ve heveslerine uyma. Onlara şöyle de: "Ben, Allah'ın indirdiği bütün kitaplara iman ettim. Aranızda adaletli davranmakla emrolundum. Bizim de rabbimiz sizin de rabbiniz Allah’tır. Bizim amellerimiz bize sizin amelleriniz sizedir. (Hak apaçık ortada olduğu için) bizimle sizin aranızda tartışılaccak bir mesele yoktur. Allah bizi bir araya getirecektir. Dönüş ancak onadır."

Ey Rasûlüm, sen insanları, Nuh'a şeriat kılman ve sana vahyettiğimiz bu dine davet et. Onunla amel etmekten geri durma. Onda karar kıl. Allah'ın size şeriat olarak göndermiş olduğu bu hak din hususunda şüpheye düşenlerin heva ve heveslerine uyup sen de onda şüpheye düşme. Se onlara deki: "Ben, Allah'ın gönderdiği her kitaba iman ettim. Bu kitap Tevrat olsun İncil olsun Zebur olsun. Ben bunlardan herhangi birini yalanlamam." Sen onlara de ki: "Ey, ayrılığa düşen insanlar, rabbim bana gönderdiği hakka davet etmemi emretti. Ey ihtilafa düşen kitap ehli, bizim de sizin de rabbiniz Allah’tır. Bizim yapmış olduğumuz amellerin mükafaatları bize, sizin yapmış olduğunuz amellerin mükafaatlan da size aittir. Bizimle sizin aranızda aslında bir düşmanlık yoktur. Allah, kıyamet gününde bizleri bir araya toplayıp ihtilaf ettiğimiz konularda aramızda, doğru olan hükmünü verecektir; Ölümümüzden sonra dönüşümüz ona olacaktır ve o, herkesin hesabını görecektir.

Süddî, bu âyet-i kerime’nin, müşriklerle savaşmayı emreden âyetten önce nazil olduğunu söylemiştir.