BEYYINE SÛRESİ

Beyyine sûresi sekiz âyettir ve Medine'de nazil olmuştur. Enes (radıyallahü anh) diyor ki:

"Resûlüllah, Übey b. Ka'b'a şöyle buyurdu: "Allah, sana Kur'an okumamı emretti." Übey dedi ki: "Benim ismimi Allah mı sana söyledi?" Resûlüllah da cevaben dedi ki: "Senin ismini Allah söyledi." Bunun üzerine Übey ağlamaya başladı.

Katade diyor ki: "Bana bildirildiğine göre Resûlüllah, Übey'e suresini okudu. Buhari, K. Tefsir el-Kur'an, Sûre: 98 / Müslim, K. Fadail es-Satıahe, bab: 121, 122, Hadis no: 799 /Tirmizi, K.el-Menakıb, bab: 33, Hadis no; 3792

Resûlüllah’ın Übey'e Beyyine suresini okuması, onun bilgilerini sağlamlaştırmak, imanını kuvvetlendirmek ve ona, gelen âyetleri tebliğ etmek içindir.

Rahman ve Rahim olan Allah'ın ismiyle.

1

Kitap ehlinden ve müşriklerden iman etmeyenler, kendilerine apaçık bir delil gelinceye kadar inkârlarından ayrılacak değillerdi.

Mücahid, Katade ve İbn-i Zeyd bu âyet-i kerime’yi, mealde zikredildiği şekilde izah etmişlerdir. Diğer bir kısım âlimler ise bu âyeti şöyle izah etmişlerdir: "Müşrik olan ehl-i kitap, Muhammed, peygamber olarak gönderilinceye kadar kitaplarında Muhammed'e ait olan sıfatları terketmiş değillerdi. Fakat o, Peygamber olarak gönderilince onun hakkında ayrılığa düştüler."

Taberi, âyetin manasının şu şekilde olduğunu söylemenin daha isabetli olacağını bildirmiştir: "Kendilerine kitap verilenler ve müşrikler, Muhammed onlara peygamber olarak gönderilip apaçık bir delil olarak ortaya çıkıncaya kadar onlar Muhammed hakkında ayrılığa düşmüş değillerdi."