FELAK SÛRESİ

Felak sûresi beş âyettir ve Mekke'de nazil olmuştur. Ukbe b. Âmir el-Cüheni diyor ki:

"Resûlüllah "Allah bana, emsalleri görülmemiş âyetler indirdi." buyurdu ve sonuna kadar surelerini okudu. Tirmizi, K. Tefsir el-Kur'an, Sûre: 113, bab: 2, Hadis no: 3367

Ukbe b. Âmir diyor ki:

"Bir yolculukta ben, Resûlüllah'ın devesini çekiyordum. Resûlüllah bana: "Ey Ukbe, okunan iki en hayırlı sureyi sana öğreteyim mi?" dedi ve bana: surelerini öğretti. Benim, onları öğrendiğimden dolayı fazla sevinmediğimi gördü. Resûlüllah sabah namazını kılmak için aşağı inince bu iki sureyi okuyarak insanlara sabah namazını kıldırdı. Resûlüllah namazı bitirince bana yöneldi ve "Ey Ukbe, nasıl buldun?" Ebû Davud, K. es-Salah, bab: 354, Hadis no: 1462 buyurdu.

Yine Ukbe b. Âmir diyor ki:

"Ben, Cuhfe ile Ebva arasında yürürken bizi, rüzgarla birlikte şiddetli bir karanlık kapladı. Resûlüllah: surelerini okuyarak Allah’a sığındı ve dedi ki: "Ey Ukbe sen de bunlarla Allah’a sığın. Hiçbir sığınan bunların benzeri şeyle Allah’a sığınmış değildir. Ben, Resûlüllah’ın, bu iki sureyi namazda okuyarak bize imamlık ettiğini gördüm." Ebû Davud, K. es-Salah, bab: 354, Hadis no: 1463

Hazret-i Âişe (radıyallahü anhâ) diyor ki:

"Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hastalandığı zaman kendi üzeri "Kul Euzü" surelerini okur ve üflerdi. Ağrısı çok şiddetlendiği zaman da ben onun üzerine okur ellerimle sürerdim. Bu surelerin bereketlerini ümit ederdim." Buhari, K. Fadail el-Kur'an, bab: 14

Ebû Said el-Hudri diyor ki:

"Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) cinlerin ve insanların gözlerinin şerrinden Allah’a sığınırdı. "Kul Euzü" sureleri inince (dualarında Allah’a sığınmak için) bunları aldı ve bunların dışındakileri bıraktı. Nesei, K. el-İstiaze, bab: 37

Cabir b. Abdullah diyor ki: "Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) "Ey Cabir, oku." dedi. "Ey Allah'ın Resulü, anam babam sana feda olsun ne okuyayım?" dedim. Resûlüllah (......) oku," dedi. Ben de onları okudum. Resûlüllah: "Sen onları oku. Onların bir benzerini okuyamazsın." Nesâî, K. el-İsliaze, bab: 1. buyurdu.

Rahman ve Rahim olan Allah'ın ismiyle.

1

Bak. Âyet 5.