126

ve o vakit İbrahim "Yarab burasını emin bir belde kıl ve ahalisini envaı semerattan merzuk buyur, "Allah’a ve Ahıret gününe iman eyleyenlerini" dedi, buyurdu ki, "küredeni dahi merzuk eder de az bir zaman hayattan nasıb aldırırım ve sonra ateş azabına muztar kılarım ki, o ne yaman bir inkılâbtır

(........) bir vakit, yani Hacer ile İsmaili ibtida Mekkenin yerine bıraktığı zaman İbrahim dua edip şöyle demişti: (........) Yarab burayı, bu ziraatsiz vadiyi emniyetli bir belde kıl, ahalisine meyve, hububat, her türlü semerelerden rızık ver, fakat hepsine değil (........) içlerinden Allah’a ve Yevmi ahıre iman etmiş olanlara Yarabbi!.. Rivayet olunuyor ki, İbrahim aleyhisselâm İsmail ile Haceri buraya bırakıb Şama döndüğü zaman Hacer arkasına düşmüş «bu kuru, çıplak derenin içinde bizi kime bırakib gidiyorsun» diye söylenir, o da cevab vermezmiş, nihayet Hacer «bunu sana Allah mı emretti» diye sormuş, muşarunileyh «evet» cevabını verince Hacer radiyallahüanha «öyle ise Allah bizi zayi etmez» demiş ve razı olmuş. Hazret-i İbrahim gitmiş, Keda (........) tepesine çıkınca dereye bakıb (........) dua etmiş idi ki, surei İbrahimde gelecektir. (........) bunu itmamen rabbı dedi ki, (........) sade iman edene değil hem ona, hem de kâfir olana rızık veririm.

(........) ve ancak onu az müstefid ederim, kâfirin intifaı Dünyaya münhasır kalır (........) sonra o kâfiri azabı nâra muztar kılarım, Ahıret azabından kurtulmağa imkân bulamaz.- Hazret-i İbrahim (........) nassına istinaden rızık meselesini dahi İmamet gibi kıyas ederek mümin olanlara tahsısen dua etmişti. Cenâb-ı Allah bu kıyasın sahih olmadığını, rızık mümin ve kâfire şamil bir rahmeti Dünyeviye olduğundan bunun hem din ve hem Dünyada takaddüm demek olan İmamete kıyası maalfarık bulunduğunu ıhtar buyurarak duayı itmam eyledi. Demek ki, Enbiyanın kıyas ve ictihadında bile hata olabiliyor ve fakat Allah onların hatasını derhal tashih buyuruyor. Bunun için umurı ilâhiye de kıyas sağlam bir delil değildir. Cenâb-ı Allah gösteriyor ki, kâfir de Dünyada merzuk olur. Fakat bu Dünya intifaı mahdud az bir şeydir. Ahırette ebediyen azabı nâra atılarak belâsını bulur. (........) o azab ne fena bir akıbet ve ona gidiş ne fena bir gidiştir. Nihayet şu kelimeleri de hatırlayın: