٤٠

{‏مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ‏}

{‏مَن‏}‏‏‏‏‏‏‏ اسم موصول مفعول به، وجملة ‏{‏يخزيه‏}‏ نعت لـ ‏{‏عذاب‏}

﴿ ٤٠